وقتی بچهی اولتون به دنیا میاد کلاً یه دفعه همه چیز عوض میشه، برای منم از این قاعده مستثنا نبود!
راستش میدونستم که دنیای بچهها خیلی متفاوت هست اما فکر نمیکردم از کارهای مثلاً جدیای که داشتم و دارم، سوئیچ کنم روی کار با کودک و خانواده و بخش اعظم درگیریهای ذهنی من بشه کودک. وقتی سال ۱۳۹۳ داشتم استارت اولیه رو برای کار کودک میزدم فکر نمیکردم دارم مهمترین کار عالم رو انجام میدم! اما الآن عمیقاٌ باور دارم که اگر قرار باشه ایران از چرخهی عقبماندگی خارج بشه یکی از کارهای واجب کار روی خانوادهها و کودکان هست. برای همین هم برنامهام فعلاً – یعنی تا ۱۰۰ سال آینده – پروژه کودکی در ایران هست!
باید بدونیم که ما از بچههامون دستکم همون قدری یاد میگیریم که اونها دارن از ما یاد میگیرن و احتمالاً اگه اینجوری به مسئله نگاه کنیم همه چیز متفاوت و قشنگتر میشه.
توانمندسازی خانواده و خاصه در مسیر تربیت بچهها دغدغه همیشگی این چند سالهی من بوده و “از تولّد” برای همین تأسیس شد. اینجا قراره با هم والدین بهتری باشیم.
راستی تا یادم نرفته بگم که من لیسانس عمران و ارشد شهرسازی دارم. سال ۹۱ هم فارغالتحصیل شدم اما مثل خیلیهای دیگه ظاهراً اشتباه رفته بودم. الآنم خیلی میل و رغبتی به ادامه تحصیل آکادمیک ندارم، اگرچه چند ساله تحت نظر اساتید در مورد کودک و خانواده میخونم، مشاهده میکنم، پژوهش میکنم و نهایتاً باهاشون کار میکنم.
#حمید_کثیری
یادگیرنده | تسهیلگر |پژوهشگر | مشاور